- табиатан
- [طبيعتاً]а. ба иқтизои сиришт (ниҳод), дар асл
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гуногунтабиат — [گوناگون طبيعت] табиатан гуногун; аз ҷиҳати феълу одат мухталиф … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зотан — [ذاتاً] а. дар асл, аслан; табиатан, моҳиятан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
модарзод — [مادرزاد] 1. аз модар таваллудшуда; бо нақсе ё фитрате аз модар таваллуд шудан; кӯри модарзод он ки нобино зоида шудааст; лучи модарзод тамоман луч, чунон ки аз модар нав зоида шуда бошад 2. сифат ва хосияте, ки табиатан дар шахс зоҳир мегардад,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
моҳиятан — [ماهيتاً] а. аз ҷиҳати моҳият; ҳақиқатан, табиатан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сиратан — [سيرتاً] а. табиатан, ботинан, аз ҷиҳати хулқу хислат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
табъан — [طبعاً] а. табиатан, аз ҷиҳати ниҳод ва тинат, зотан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
узван — [عضواً] а. табиатан; бевосита; узван пайваста будан бо чизе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хулқан — [خلقاً] а. аз рӯйи хулқ, хислат; феълан, табиатан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ